Czarni – Paweł Reszka

Paweł Reszka powraca z nową książką. Tym razem na tapet bierze „grupę zawodową” wokół której w ostatnim czasie jest coraz więcej kontrowersji. Byłam bardzo ciekawa spojrzenia Pawła Reszki na ten nieznany i hermetycznie zamknięty świat polskich duchownych. „Czarni” to reportaż pełen sprzeczności, niewygodnej prawdy i wszystkich odcieni życia w kapłańskim stanie.

ŹLE SIĘ DZIEJE W PAŃSTWIE DUCHOWNYM

„Czarni” Pawła Reszki to trudna opowieść o samotności i celibacie, chciwości i materializmie. Niektóre z pokrętnych „tłumaczeń” są trudne do przyjęcia, idealnie jednak odzwierciedlają rzeczywistość za murami wielu plebanii. Sporo miejsca Paweł Reszka poświęca związkom księży z kobietami i ich specyficznej formie. Czasami są to przelotne znajomości, a czasami są to związki „na całe życie”. Poza tym autor daje głos byłym i obecnym księżom, zakonnikom a także kobietom, które żyły bądź żyją nadal w związkach z duchownymi. Ukazuje sytuację z wielu perspektyw i próbuje stworzyć pewien obraz funkcjonowania tych związków.

Z każdą kolejną rozmową czytelnik poznaje powody poczucia krzywdy (często głupie i niewytłumaczalne) oraz pragnienie rekompensaty, które objawia między innymi wybujałym materializmem. Wiele rozmów zostało poświęconych seminarium i temu jak produkują posłuszne systemowi i hierarchii rzesze duchownych działające w myśl zasady „rób tak by nikt się nie dowiedział”.

Paweł Reszka swoim reportażem dowodzi panującemu zakłamaniu i wiecznej grze pozorów sprawia, że czytelnik zadaje sobie pytania, czy ogrom obostrzeń stanu duchownego ma sens, skoro ludzie, którzy powinni być wzorem i opoką żyją w samotności i zakłamaniu. Autor wyzbył się jakiejkolwiek stronniczości w swojej publikacji i ten zabieg sprawił, że czytelnik stawia sobie kolejne pytania samodzielnie nie czytając uprzednio czyjegoś zdania.

TA NAJGORSZA SPRAWA

Pedofilia, molestowanie oraz gwałty nie są głównym tematem książki, lecz trudno o nich nie wspomnieć w obliczu ostatnich wydarzeń i doniesień z całego świata. W”Czarnych” Paweł Reszka również porusza ten temat ze swoimi rozmówcami. Jest boleśnie, brutalnie i szczerze. Fragmenty o gwałtach na siostrach zakonnych, seminarzystach czy nieletnich czyta się niewiarygodnie trudno. Trudno jest się również mierzyć z brakiem poczucia winy u oprawców, nawet po kilkudziesięciu latach.

DOBRA ROBOTA

Jestem pod ogromnych wrażeniem pracy, jaką wykonał autor by ta książka powstała. Setki rozmów z ludźmi, którzy nie są zbyt skorzy do mówienia o rzeczywistości księżowskiego życia dają temu wyraz. Paweł Reszka pisząc „Czarnych” wykazał się odpowiedzialnością i dojrzałością ukazując obiektywny obraz. Nie boi się mocnych i trudnych słów, ale i nie dorabia historii tam gdzie jej nie ma. Sam nie ocenia i nie komentuje i przekazuje pałeczkę czytelnikowi. Dla pełniejszego obrazu przywdziewa sutannę na jakiś czas i próbuje zrozumieć miejsce duchownych w społeczeństwie.

W PODOBNYM KLIMACIE

„Czarni” Pawła Reszki to bez dwóch zdań publikacja godna uwagi. Jednak jeśli temat bardziej Was zainteresuje to polecam również książkę Marcina Wójcika „ Celibat. Opowieść o miłości i pożądaniu”, a TU moja recenzja tej książki. Warto również zwrócić uwagę na publikacje Justyny Kopińskiej np: „Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadecie” oraz zbiór reportaży „Polska odwraca oczy”. Na Virtualo znaleźć można również poprzednie publikacje Pawła Reszki.

PODSUMOWANIE

Paweł Reszka w swojej nowej książce nie wsadza wszystkich do jednego wora. Odpowiedzialnie ukazuje każdy aspekt życia duchownych. Nie boi się poruszać najtrudniejszych tematów i ukazywać ich takimi jakie są. Nie skupia się jednak na tym co najgorsze i najbrudniejsze ( choć od tego również nie stroni). Z każdej rozmowy bije nieudawana szczerość, a co za tym idzie autorowi należą się wyrazy uznania za skłonienie tak wielu ludzi do mówienia o tym hermetycznym świecie.

Paweł Reszka w swoim reportażu ukazuje obiektywny i rzeczowy stan polskiego kościoła wraz z wszystkimi bolączkami i niedoskonałościami, ale i dobrymi stronami i nadziejami. Nie jest to obraz do końca negatywny. Reszka nie skupia się tylko na tym co złe i wstrętne. Przedstawia każdą ze stron i nie osadza. W tej kwestii oddaje pałeczkę czytelnikowi.

Reportaż „Czarni” w trzech słowach: obiektywny i szczery.

Moja ocena: 8/10

Wpis powstał we współpracy z księgarnią ebooków Virtualo